Knielkarpers!

Knielkarpers ze zijn er weer!  Het seizoen is weer begonnen!  Op onze knieën gaan wij de sloten af op zoek naar karper.

Na wat "geruchten" te hebben gehoord in de digitale wandelgangen dat de paai op gang is gekomen wilden wij zelf wel even kijken of dit waar was!

Observeren en gelijk vissen dat is onze doelstelling! Stefan is ook mee en met zijn tweeën lopen wij gebukt langs een lange vaart, op zoek naar tekenen van karper. Langs deze vaart zien wij geen paaiende karpers maar we zitten ook in de avond te vissen.

Wat we wel zien zijn een paar staarten, bellen, en modderwolken van wroetende karpers. Onze verwachtingen zijn hoog!  Brood, mais en wurmen dat is het enige aas wat we vanavond mee hebben!

We lopen voorzichtig langs de vaart en verwonderen ons hoe snel de natuur zich de laatste 2 weken heeft ontwikkeld. De rietstengels langs de slootkant zijn al bijna een meter hoog!  Het malse gras is heerlijk om in te zitten en de bomen krijgen ook weer kleur.

Zo laag mogelijk op de knietjes

We proberen het alle 2 met de vlok. Zo'n grote pluk met brood daar kan de karper meestal niet omheen!. Stefan ziet een staart en gooit zijn pennetje erbij. En na 10 minuten staat hij een klein polderschubje binnen te halen. We moeten beiden wel lachen maar hij gaat wel op de foto.

Zijn moeder zal later volgen

 Halverwege de vaart zien we ook weer wat activiteit en Stefan sluipt er naar toe. Ik besluit om nog even hier te blijven hangen. Net langs het kantje vlak voor mijn voeten zie ik een karper azen. Heel voorzichtig zet ik een pluk witbrood aan de haak. De karper zwemt van links naar rechts en ik werp het stukje witbrood iets verder in het water. De karper komt aanzwemmen en stopt bij mijn pennetje! Ik zie wat modderwolkjes en mijn pennetje begint te trillen. Ik ben nu totaal gefocust op mijn pennetje en 10 seconden later schiet hij de diepte in.

Ik sla aan,  maar helemaal mis!

Jammer!

Even  is het stil maar dan in de verte hoor ik een slip lopen. Ik kijk naast me en zie Stefan een lekker robbertje vechten met wat later blijkt een mooie schubkarper. Ik loop even zijn kant op om te kijken wat hij heeft gevangen en om wat fotootjes te nemen.

Tijdens de paai gaat het er soms hard aan toe.  Deze mooie karper miste een paar schubben!

Het water is aardig verstoord hier en we besluiten nog een ander water aan te doen. Hier ook weer een vaart met wat kleinere slootjes hier aan vast!  We struinen de oevers af maar kunnen hier geen karper bespeuren. Tot we bij de kleine smalle slootjes aankomen! Het is hier maar 20 hooguit 30 cm diep. We zien allemaal ruggetjes over het water heen scheren. Stefan zegt,  probeer jij maar even! Ik zet weer een grote pluk witbrood op de haak en gooi dit tussen de karpers.

Lang hoef ik niet te wachten en mijn pennetje schiet onder! Ik sla aan op een toch wel aardige karper. De hele sloot is in rep en roer en overal zie ik karpers wegvluchten!  Kleine maar ook grote! Voorzichtig wordt de karper onthaakt en na een fotootje weer snel teruggezet.

Gehaakt op 20 cm water!

Het wordt al bijna donker en we taaien af. We zijn blij. De polder is weer tot leven gekomen.